Bizar seizoen 4e WK 2015 en kwalificatie voor RIO.

WK Amsterdam niet het beoogde resultaat.
Als je zelf fit bent, komt het uiteindelijk goed! Wat een seizoen vorig jaar. Het WK in Amsterdam was niet wat we wilden. Een 10e plek terwijl we verwachtten mee te doen om de prijzen. Gelukkig mochten we nog een jaar in de twee varen om te laten zien dat het er wel in zat. In de winter veel in de skiff om individueel sterker en fysiek beter te worden. Veel naast iemand anders kilometers maken. Regelmatig voer Rogier in Groningen en ik op de Amstel samen met Roel.

 Trainingskamp Orense.
Tegen het einde van de winter gingen we steeds vaker tweeën en gingen we op trainingskamp naar Orense in het noordwesten van Spanje. Mooi kamp gehad, veel geroeid op het stuwmeer, afgewisseld met trainingen op de racefiets. Halverwege het kamp fietsten we naar Santiago de Compostella al was het op de bergen nog wel een beetje koud:-).

Absa Cape Epic wedstrijd/training.
Na het kamp ben ik op een geweldig trainingsuitstapje/wedstrijd naar Zuid-Afrika gegaan. Op uitnodiging van Erik Does (directeur van Ekoplaza) in oktober kon ik mee naar Kaapstad om daar de Cape Epic te fietsen. In 8 dagen 739 km en 16.000 hoogtemeters op de mountainbike. Een unieke kans, hard trainen in een van de mooiste gebieden van de wereld.

Op 15 maart startten we de proloog, 20 km met 600 hoogtemeters op de tafelberg met uitzicht over Kaapstad. Nou ja, die stad heb ik niet gezien aangezien de route veel lastiger was dan alles wat ik in Nederland ben tegengekomen. Dus volle concentratie. En de dagen er na lange etappes langs allerlei ontzettend mooie paden, waarvan de meeste niet te berijden waren met iets anders dan een mountainbike. Geweldig.

NK
Dinsdag 24 maart terug naar Nederland en woensdag weer in de boot, omdat het NK al weer om de hoek stond. Hoewel Rogier en ik het NK niet heel belangrijk vinden, vinden we ook dat je het wel moet winnen. Dus hoe hard kun je over een NK heen trainen en hem nog wel winnen. Gelukkig hebben we het goed ingeschat en won ik mijn 7e NK in de twee. Met de nationale titel op zak staat de weg open naar de EK en WK waar uiteindelijk de tickets naar RIO verdeeld worden.

"Het mooie van tweeën is dat je het samen moet doen. Je moet de druk op elkaars blad aanvoelen om de boot zo hard mogelijk te laten gaan. Je bent de helft van het geheel."

Blessure Rogier
Tijdens een training bij Roeivereniging Pampus gaat Rogier door zijn rug. In het verleden gebeurde dat bij ons allebei wel een paar keer. Na een dag oefeningen en een dag fietsen is het dan weer over. We gooien het schema een beetje om en dan gaan we weer door. We gingen er de eerste dagen vanuit dat het zo over zou zijn. Ik ben gaan skiffen en Rogier deed er alles aan om zo snel mogelijk weer in de twee te kunnen trainen richting het EK.

In de skiff naar Essen
Op het programma stond een 2- wedstrijd in Essen. Ik besloot die in de skiff te starten. Helaas dat viel effe tegen! Ik ben er niet zo goed in om vanuit de twee even een wedstrijd in de skiff te starten. Maar met een paar wedstrijden in Duitsland in de benen gaat het een week later op de Westelijke Regatta een heel stuk beter en win ik de skiff. Helaas gaat het met Rogier zijn rug nog steeds niet beter en moet ik gaan kijken wat mijn alternatieven zijn. Hoewel het skiffen erg goed gaat, ligt mijn kracht bij het boordroeien.

Met Roel in de twee.
Vlak na het EK besluiten Roel Braas en ik de krachten te bundelen en te kijken of we samen in de twee hard kunnen varen. Na twee weken samen starten we, om te kijken waar we staan, de wereldbeker in Varese. Hoewel de top 3 van het WK van Amsterdam er niet is, is het wel een goede graadmeter. Al snel blijken we een goede basis samen te hebben en winnen we de wereldbeker daar.

Aangezien we de snelheid er lekker in hadden, hebben we besloten om door te gaan in de twee met als eerste doel een medaille op het WK in Aiguebelette en kwalificatie voor de OS in Rio. We hebben goede races gevaren. Fysiek hadden we over, technisch helaas nog niet.

Nu trainen en op naar RIO!!