Holland Beker in het teken van revalidatie

Drie dagen na de Nederlandse kampioenschappen raakte ik geblesseerd. Daarna stond en staat alles in het teken van zo snel mogelijk fit worden. Bij een hernia duurt het normaal gesproken zeker 6 weken voor je weer kunt gaan roeien. We zijn nu bijna 8 weken verder en ik heb er daar al weer 6 van in de skiff kunnen trainen, beginnend met 2 km om de dag en dat uitbouwend naar 2 keer 24 km. Maar tot anderhalve week terug geen haal boven tempo 18.

Aangezien ik niet verwacht dat ik dit jaar nog in een boordboot ga varen, zijn de kansen erg klein dat ik na de slotwedstrijden nog roei-wedstrijden heb. Graag wil ik toch nog een paar wedstrijden roeien. Conditioneel ben ik momenteel goed, maar mijn rug is de beperking. Anderhalve week geleden ben ik eens begonnen met wat met het tempo te spelen dus eerst eens naar 22 en de afgelopen dagen doorbouwend 28 en gisteren zelfs een stuk op baantempo.
Ben ik dan al klaar om volle bak te gaan racen op de Holland Beker!? Mijn conclusie is nee, dat ben ik niet, maar het is wel een wedstrijd die ik kan gebruiken om wel weer race fit te worden en te testen hoe mijn rug het houdt onder hogere belasting. Met mijn laatste 2 km scullwedstrijd in 2001, ja dus 10 jaar terug, ben ik erg benieuwd hoe het zal gaan.

Aangezien ik met boordroeien in de kleine nummers vaak vooraan te vinden ben, gaan mensen er maar meteen van uit dat ik dat nu ook weer zal doen. Voor mij staat de Holland Beker echter in het teken van een paar goede stukken hard varen. Revalideren en voorbereiding op Henley, waar ik hoop om met wat meer race-ervaring mezelf wederom te verbeteren in de skiff en misschien ook nog een paar goede spannende leerzame wedstrijden te varen.

Ik kijk dus met erg veel zin uit naar de komende twee weken. We gaan zien hoe ik het er vanaf breng.