Verder in de 2-

Terwijl voor de meeste toproeiers de selectie voor de eerste wereldbeker in volle gang is, weten David en ik ondertussen waar wij aan toe zijn voor de eerste wereldbeker. Na een goede trainingsweek voor het NK, liep het NK niet. Maar gelukkig wonnen we het nog wel en hadden de coaches gezien dat de snelheid er bij ons wel degelijk in zat. Dus draaiden we de afgelopen week voor de verandering in de skiff een aantal trainingen.

Na een stukje uitvaren op maandag na het NK, stond dinsdag de eerste skifftraining op het programma. Even wennen, maar na een paar km was de afwisseling erg aangenaam. In de skiff was het mogelijk om alles wat ik zelf deed te voelen. Wanneer ik iets verkeerd doe in de twee kan David dat corrigeren. De boot gaat ineens beter lopen en het lijkt of ik goed bezig ben. Maar in de skiff word ik weer op de feiten gewezen. Na een weekje skiff ging het weer erg goed en zijn we in de twee gestapt. Na een paar kilometer voer het al goed en ik heb dan ook heel veel zin in de komende tijd.

Maar wat is nu de bedoeling? David en ik willen kijken hoe hard we werkelijk kunnen in de twee. Vorig jaar hebben we in München laten zien dat we na 3 weken in de twee een goede basissnelheid hadden. Daar voeren we in de finale om een medaille te halen. Dat we op de 1000 meter nog zicht hadden op het zilver is ons toen niet opgevallen. Dus zijn we veilig naar brons gevaren. De vraag is natuurlijk of we genoeg progressie hebben gemaakt om weer voor de medailles te kunnen gaan.

Volgende week vertrekken we naar Varese om daar nog een paar goede kilometers te maken en vervolgens het harde varen weer op scherp te zetten. Verder gaan er 10 zware mannen mee om 2 vieren te maken. Twee jongens vliegen aan het einde van het trainingskamp terug naar huis. De rest reist samen met ons naar Bled voor de eerste Wereldbeker van dit jaar.