Winst op Holland Beker en op de Henley Royal Regatta.
Een paar weken geleden werden de inschrijvingen voor Henley bekend. Aangezien wij dachten daar de kiwi’s te treffen, leek het dat winnen verschrikkelijk lastig/ op dit moment onmogelijk zou worden. Maar bij het verschijnen van de inschrijvingen bleken zij niet naar Henley te komen. Voor ons ineens een grote kans om de sinds 1845 verroeide The Silver Goblets & Nickalls' Challenge Cup te winnen.
The Silver Goblets & Nickalls' Challenge Cup
THE PAIR-OARED RACE was instituted in 1845 for presentation prizes of Silver Wherries. In 1850 these were discontinued and two SILVER GOBLETS were given instead as presentation prizes. In 1895 Mr. Tom Nickalls donated a Challenge Cup in the form of a Silver Peg Cup to commemorate the achievements of his sons, Guy and Vivian, who between them won eleven Goblets in the 1890s.
Dus iets meer prioriteit bij Henley om er voor te zorgen dat we daar scherp aan de start liggen. Normaal worden alle grote wedstrijden gehouden op een 6 ploegenbaan. Op een 6 ploegen baan is het verschrikkelijk belangrijk dat je je eigen race vaart. Zelf weet je het beste hoe je zo snel mogelijk van start naar finish komt. Echter Henley wordt gevaren op een twee ploegenbaan die aan beide kanten wordt afgeschermd door palen in plaats van de kleine boeien die we op een normale wedstrijd hebben.
Omdat je nu maar met twee ploegen in de baan ligt, vaar je een net als bij tennis en de laatste rondes op het WK voetbal een knock-out systeem. Dus de winnaar gaat door, de verliezer kan zijn boot afriggeren en naar huis. Aangezien je naast elkaar in een baan ligt, is het een hele andere race. Je hoeft maar op 1 ploeg te letten daar moet je voor liggen en voor blijven. Iemand voorbij varen is een stuk moeilijker dan voorblijven.
Maar goed eerst even de Holland Beker. Hoewel veel velden sterk bezet waren, waren er weinig tweetjes die in de wereldtop meevaren. Voor ons niet een ontzettende uitdaging, maar wel goed om een aantal dingen op een wedstrijd te proberen. Helaas bleek Rogier de dagen er voor niet helemaal fit en hebben we besloten alleen op zondag te varen. En geen hele wedstrijd vol te varen. Goede stukken gevaren en gewonnen!
Maandag zouden we naar Henley gaan om daar de laatste voorbereidingen te doen op de komende racedagen. Helaas bleek dat het weekend er toch iets harder in had gehakt bij Rogier dan verwacht en was hij weer ziek. Dinsdag ging het nog niet beter en ben ik gaan nadenken wat ik dan met Henley wilde doen. Voor mij stond vast dat ik daar zeker wilde varen en dat ik er alles aan wilde doen om te winnen. Dus overleg met Titus wat nu te doen! Conclusie was we gaan naar Henley en gaan en de beste invaller voor Rogier gaan zoeken. Nu heeft mijn zusje een relatie met de Canadese skiffeur die in 2008 voor Frankrijk brons won op de spelen en daarna nog meerdere EK en WK medailles heeft gewonnen, en zondag op de Holland Beker net achter Roel Braas finishte. Dus heb ik hem gebeld en hij was zeer enthousiast en heeft meteen een vliegticket naar Londen geboekt aankomst donderdag 19:00!
Maar ja, je hebt nog niet met elkaar gevaren en je moet vrijdag je eerste knock-out race varen! Eerst een rondje proberen en bespreken wat er de volgende dag anders moet en slapen. Gewoonlijk varen we een km of 4 warm op de ochtend voor de wedstrijd, maar nu hebben we 12 kilometer gevaren met een paar lange harde stukken er in en gewoon kijken hoe het voelt!
De eerste race tegen Cambridge, goed starten ritme pakken en bij ze weg varen dat was het doel. Het liep even anders. Zij startten goed en voeren na 200 meter ons de balken in. Wedstrijd afgevlagd en opnieuw starten. Tweede start deden ze hetzelfde, maar waren wij al een lengte weg dus gewoon doorvaren. Wij wilden de hele wedstrijd volle bak varen om aan elkaar te wennen maar op Henley wordt meer dan 8 lengtes voorsprong als onfatsoenlijk gezien. Dus zijn we na 700 meter uitgezakt en hebben we de wedstrijd rustig uitgevaren.
Rogier en ik varen de laatste tijd steeds met Crocker riemen omdat ze stijver, dunner, lichter en een prettige bladvorm hebben. Maar om de een of andere reden kwamen Julien en ik met de Crockers niet goed weg. Dus hebben we ze gewisseld naar de Concepts en zijn we daar zaterdag mee tegen de Engelsen gaan starten. We kwamen meteen beter uit de start en trokken weg.
Tegen de Zuid Afrikanen verwachtte ik een pittigere pot, zij voeren vorig jaar naar een 4e plek in Luzern en een 8e plaats op het WK. Vanuit de start gingen zij hard weg. Julien en ik gaven een paar keer een push om bij te kunnen blijven. Vanaf de 800 meter begonnen we in te lopen en rond de 14 gingen we er overheen. Een prachtige race en een nog veel mooiere overwinning.
De prijsuitreiking op de tribune met honderden mensen er voor is een unieke belevenis. Op het moment dat Rogier ziek bleek te zijn wilde ik dit alles uit mijn hoofd zetten. Maar hier blijkt weer uit dat je altijd door moet zetten wat jij graag wil en naar mogelijkheden moet zoeken om te doen wat jij wil!
Ondertussen ben ik via Nederland (spullen gewassen en Rogier opgehaald) door naar Luzern gereden. Hier zijn we vanaf dinsdag weer in de twee aan het varen om ons voor te bereiden op de komende wereldbeker. Vanaf vrijdag zullen we de laatste wedstrijden hebben voor het WK.