Voor mij dit jaar geen Heineken of Head.

Details

Gepubliceerd: vrijdag 31 maart 2017 19:57

Dit jaar zaten er voor mij geen mooie voorjaarsklassiekers in. Natuurlijk vind ik dit ontzettend jammer, zeker omdat de winterwedstrijden de Heineken en de Head toch wel drie hele leuke wedstrijden zijn. Zelf ben ik groot voorstander van de Heineken en de Head. Gedurende een groot deel van het jaar zijn wij als nationaal equipe aan het trainen op de Bosbaan. Tijdens deze trainingen is er weinig tijd om samen met talenten te trainen. Om zelf beter te worden moet je roeien met mensen die ongeveer eenzelfde niveau hebben. Door naast elkaar te trainen, kan je bij iedere verandering zien wat het effect is.

 De kans is heel groot dat ik zelf dit niveau nooit had gehaald als er vroegen geen roeiers op Skadi waren geweest die mij hadden laten zien wat trainen was. Zonder hen was ik nooit zo ver gekomen. Aangezien er dus maar weinig kansen zijn om samen te trainen zijn de Heineken en de Head hele mooie gelegenheden om samen met jongere roeiers in een acht te trainen en twee mooie wedstrijden mee te pakken.

Helaas liep het dit jaar voor mij een beetje anders. Als alternatieve training vind ik het erg mooi om op de mountainbike door de bossen te scheuren. Als ik in Nederland ga fietsen ga ik naar een van de aangelegde mountainbike routes, Schoorl is mijn favoriet. In oktober heb ik een meerdaagse wedstrijd in Zuid-Afrika gereden en in januari ben ik samen met Janneke gestart in de Costa Blanka bike race. Na twee van de vier dagen stonden we tweede in het algemeen klassement in de mix categorie. Helaas was ik op de eerste dag in een technische afdaling voorover over de kop gevlogen en had daar voor mijn gevoel mijn pols gekneusd.

Na de tweede etappe werd mijn pols toch wel erg pijnlijk. Even naar het ziekenhuis voor een foto. Helaas bleek hier dat ik hem gebroken had. Een streep door de plannen. Thuis heb ik de tacx neergezet en heb daar lekker mijn uurtjes op zitten maken. Ik kan je vertellen 3 uur binnen op een spinfiets zitten is geen aanrader en zelfs in de zon in Sevilla is de tacx saai. Na 4 weken op de tacx maar weer buiten gegaan om te fietsen op de mountainbike met een brace om mijn pols.

Vandaar dat ik de Heineken en de Head aan mij voorbij heb laten gaan. Ondertussen zijn we 8 weken na de breuk en ben ik al weer een week of drie vol aan het trainen in de boot met Mechiel. Aangezien dit weekend de Tweehead is en we over 3 weken het NK starten in de twee is dit een mooie kans om een stukje te oefenen.